نگاه کن به این سو

جایی که من ایستاده‌ام

و خورشید دارد غروب می‌کند

انگار هزار سال گذشته و این خورشید

کماکان در حال غروب است

برایت دست تکان می‌دهم

من همان تک درختم که می‌بینی

شاخه‌هایم را تنها برای تو

در تمام این سالهای پُر اندوه گشوده‌ام

چقدر ناتمام مانده‌ام

از پی تمام شدن‌های مُداوم

و پاییز ذره ذره

در آوند‌های چوبی‌ام رخنه می‌کند

دیگر توان ایستادن ندارم

و قدرت لبخند زدن به گنجشک‌ها

من معنای برگ و جوانه را

از پس طوفانی‌های نفس‌گیر

از یاد برده‌ام.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: